رامسر شهر دریا وجنگلTourism City

   منبع:http://animaldiversity.blogfa.com/post-3.aspx

خرچنگ هاي حقيقي آب شيرين، با برخي از خرچنگ هاي ديگر كه با آب شيرين سازش پيدا كرده اند(Grapsids براي مثال Eriocheir ) يا به زيستن در خشكي عادت كرده اند(Gecarcinids براي مثال Cardisoma ) فرق دارند. خرچنگ هاي نامبرده براي تخم ريزي به دريا باز مي گردند، اما خرچنگ هاي حقيقي آب شيرين به علت ناتوان بودن در پيمودن مسافت هاي طولاني در خشكي براي تخم ريزي و گذراندن مراحل اوليه زندگي به دريا و آب هاي لب شور باز نمي گردند.

در ابتدا تمام خرچنگ هاي آب شيرين در خانواده Potamonidae قرار گرفته شد. سپس نام قديمي Potamonidae در سال 1964 به Potamidae  تغيير يافت. در سال هاي 1978 و 1985 Guinot  و Rabalais يك فوق خانواده به نام Potamoidae  با چندين خانواده را معرفي نمودند.

 با توجه به تحقيقات (Bottُ 1970) فون ايران شامل چهار گونه در نواحي كرانه اي درياي خزر، جنوب شرقي ودر نواحي كوهستاني ايران و ساير نقاط ايران است. اما تحقيقات بعدي منجر به شناسايي بيشتر خرچنگ هاي پهن آب شيرين در ايران شد.به طوري كه در ایران تا کنون 8 گونه شناسایی شده است( Brandis et al.;2000 ) که به شرح ذیل می باشند:

1.Potamon ibericum

2.P.bilobatum

3.P.persicum

4.P.magnum

5.P.ruttneri

6.P.gedrosanum

7.P.strouhali

8.P.transcapicum

تغذیه خرچنگ ها:

از انواع خرچنگ ها می توان به پیکانی - مدور- ناخنی-آبی و غیره اشاره نمود.اغلب چون جاروبرقی هرچه که بر سر راهشان باشد می بلعند و از لجن فاضلاب گرفته تا اجساد موجودات دیگر و حشرات آبزی - بچه قورباغه ها و بچه ماهی ها در آب شیرین استفاده غذایی می کنند.

خَرچَنگ آبی

جانوری سخت‌پوست است که در اصل در آب‌های غرب اقیانوس اطلس و خلیج مکزیک زندگی می‌کند. خرچنگ آبی احتمالاً از طریق آب توازن کشتی‌ها به اروپا، شمال آفریقا و جنوب غربی آسیا منتقل شده است.این خرچنگ‌ها گازی شدید و دردناک می‌گیرند و جانورانی خشن و تندخو هستند.

علاوه بر خرچنگ های آب شیرین در منطقه شمال کشور نوعی خرچنگ مخصوص دریای خزر نیز به نام "tridentatus Rhithropanopeus harrisii " نیز وجود دارد.

 http://nas.er.usgs.gov/XIMAGESERVERX/2005/20051115112051.jpg