مجموعه گردشگری شهر رامسر

https://s34.picofile.com/file/8487243084/sepanja_5.jpg

تکرار هرساله مشکلات گردشگران رامسر

https://s34.picofile.com/file/8486981000/%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D8%B4%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D8%B1%D8%A7%D9%85%D8%B3%D8%B1.jpg

رامسر، به دلیل وجود جاذبه های گردشگری، تاریخی، فرهنگی و نوار ساحلی و مناطق جنگلی خود مقصد تعداد زیادی از هموطنان و حتی توریست های خارجی است. با انباشت مشکلات ریز و درشت بر سر ساماندهی مسیرهای دسترسی مسافران و گردشگران به امکانات مکفی و شایسته جهت تامین رفاه و آسایش آنها در حین سفر، هر ساله ما شاهد افزایش مشکلات ناشی از حضور و تجمع مسافران در ماههای خاصی از سال در خیابان ها هستیم که زیبنده یک شهر بلندآوازه نمونه هدف گردشگری در ایران و جهان نیست.

حجم ورود مسافران و توریست ها به داخل شهر و روستاهای اطراف رامسر عملا به جای درآمدزایی برای بومی ها و توسعه توریسم پایدار علاوه بر ضررهای اقتصادی و ایجاد ترافیک، هزینه های زیادی نیز بر دست مردم و مسئولین شهری بر جای می گذارد.

تعریف چرخه و زنجیره پذیرش مسافران و گردشگران از بدو ورود تا زمان خروج از شهر توسط راهنمایان گردشگری و ادارات مربوطه و سهل الوصول کردن امکانات دسترسی به جای خواب و استفاده از مواهب طبیعی و تاریخی و فرهنگی در اسرع وقت نظیر شهرهای مشهد، اصفهان، یزد و شیراز می تواند تا حدودی از مشکلات موجود بکاهد جون گردشگري، تنها محور توسعه رامسر است.

به راستی آیا کم کاری از مسئولین شهری است یا حجم ورود مسافران بیشتر از ظرفیت و استعداد گردشگرپذیری شهر رامسر!

هم اکنون ۶۰ درصد درامد سرانه در این منطقه به طور مستقیم و غیر مستقیم تحت تاثیر جریان مسافر است ، ۲۰ درصد کشاورزی و مابقی را نیز مشاغل دولتی در بر می گیرد. از میزان ۶۰ درصد، ۳۵ درصد کسب و کارهای نوار ساحلی، رستوران ها و برندها و ۲۵ درصد باقیمانده نیز شامل بخش املاک و مستغلات و ویلاسازی های این منطقه است که جز پرکردن جیب عده ای خاص و لطمه زدن به طبیعت بِکر کار دیگری ندارند.

فرهنگ آیینی

https://s34.picofile.com/file/8486488850/5598158_1_.jpg

فرهنگ مردم یا فولکلور (به فرانسوی: Folklore ) یا باور مردمی را می‌توان گروهی دربرگیرنده افسانه‌ها، داستان‌ها، موسیقی، تاریخ شفاهی، ضرب‌المثل‌ها، هزلیات، پزشکی، باورهای مردمی دربارهٔ بخت و شگون و چشم زخم، لالایی مادران، پایکوبی بومی، آیین‌ها، شیوه‌ها و سنّت‌ها دانست که از نسلی به نسل دیگر سینه به سینه نقل شده اند تا به دست ما رسیده است.

ثبت و ضبط آنها توسط محققین، دانشجویان و ادارات ذیربط نظیر ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی استان های کشور علاوه بر شناخت بُن مایه فرهنگ هر قوم و معرفی خصوصیات آنها می تواند نشان دهنده طرز تفکر و اندیشه مردم در زمان های گذشته باشد.

اگر این آیین های فرهنگی و خرده فرهنگ ها نظیر مراسم زاره زاره، آش امام حسنی و ده ها مورد دیگر به درستی به نسل جدید منتقل و شناسانده نشوند آیین های فرنگی پرزرق و برق جای آنها را سریعأ گرفته و بعد از چند دهه سبب راه یافتن فرهنگ بیگانه در امور روزمره زندگی نسل جوان امروز خواهد شد که در حال حاضر شاهد آن هستیم.

ادارات ذیربط نظیر اداره میراث فرهنگی و گردشگری و ادارات ارشاد و فرهنگ اسلامی با کمک انجمن های مردم نهاد در چند سال اخیر به این امر توجه نشان داده اند. در ادامه کار می توانند با انجام نشست های تخصّصی و بهره گیری از تکنولوژی و کمک هنرمندان محلی و با ارائه درست آنها بر طبق مقتضیات زمان، در ابتدا نسبت به ثبت آیین ها در فهرست میراث فرهنگی معنوی اقدام کرده و سپس سبب زنده نگهداشتن آیین ها و جذب توریسم در قالب راه اندازی کاروان های فرهنگی در شهر و روستا، شوند.

هرکسی کو دورماند از اصل خویش/ بازجوید روزگار وصل خویش.

(مولانا ، مثنوی معنوی )

برگزاری نمایشگاه آثار معماران رامسر

https://s33.picofile.com/file/8484996776/%D9%BE%D9%84_%D8%B7%D8%A8%DB%8C%D8%B9%D8%AA_

%D8%B1%D8%A7%D9%85%D8%B3%D8%B1.jpg

بعد از برگزاری نمایشگاه صنعت ساختمان در تله کابین رامسر در سال 1402 نمایشگاه آثار معماران رامسر در تاریخ 7 خردادماه 1402 در بلوار معلم رامسر برگزار و با استقبال بی نطیری از مردم و گردشگران روبرو شد. هدف از برگزاری این نمایشگاه معرفی توانمندی های معماران ملی و مهندسان مشاور جهت ایجاد ساختمان های مسکونی و بناهای شهری مطابق با اصول مهندسی با هدف گذاری حفط زیرساخت ها و منطبق با محیط زیست رامسر می باشد.

وحید نوروزی عضو انجمن معماری رامسر گفت: این رویداد برای اولین بار طراحی شده و حاصل همراهی ۲۰۰ نفر از فعالان حوزه معماری است.

وی افزود: این نمایشگاه با ارائه ۵۰ اثر از ۳۷ دفتر معماری، فرصتی برای تعامل بهتر میان مردم و متخصصان این حوزه فراهم می‌کند.

رئیس کانون مهندسین کتالم و سادات‌شهر نیز با اشاره به اهمیت این رویداد، تأکید کرد: ضرورت توجه به نگاه تخصصی در معماری شهری و رعایت اصول در چارچوب ضوابط شهرداری‌ها و بخشداری‌ها، از اهداف این نمایشگاه است.

اگر حرکتی در امروز انجام می شود نیازمند نگاه دقیق و تلاش مستمر نهادهای ذیربط نظیر کانون مهندسین و شهرداری و اعضای شورای شهر در آینده می باشد که حداقل می بایست از امروز برای دهه های آینده دارای برنامه ریزی منسجم و هماهنگ باشند.

توجه:

اگرچه در نظر اول رامسر و رشد قارچ گونه ساختمان ها با معماری عجیب و غریب متشکل از سنگ و آهن و بتون شده است. این ساختمان ها نه تنها چیزی بر زیبایی آن نیافزوده اند بلکه مناظر اطراف خودشان را نیز تحت تأثیر قرار داده و از مَنظر زیست محیطی نیز سرنوشت بدی را برای آن رقم زذه است.

حفط داشته ها و معماری سنتی، ابنیه تاریخی و فضای سبز موجود، مهمتر از ایجاد زیرساخت های جدیدتر است که هیچ انطباقی با طبیعت زیبای رامسر و اکوسیستم آن ندارند. در گردشگری پایدار ضمن حل مشکل اشتغال و درآمدزایی جوامع محلی به جذب متخصصان و معماران بومی و محلی نیز که اغلب دلسوزتر از افراد دیگر هستند، باید همت گماشت.

این امر توسط شرکت های پیمانکاری و مشاور مهندسی نیازمند پژوهش و بررسی های میدانی بیشتری جهت ارائه راهکارها و حل مشکلات ریز و درشت ایجاد شده نظیر پارک خودروها در کوچه های کم عرض، مشکل جمع آوری روانآب های فصلی و فاضلاب ساختمان های بزرگ و ده ها مورد دیگر نظیر تامین آب و برق مجتمع های بزرگ در رامسر می باشد، که نیازمند پیگیری فوری است.

منبع:خبرگزاری صدا و سیما

https://www.iribnews.ir/fa/news/4535046/

صنعت چادرشب بافی

https://s33.picofile.com/file/8484898942/%D8%B5%D9%86%D8%B9%D8%AA_%DA%86%D8%A7%D8%AF%D8%B1%D8%B4%D8%A8_%D8%A8%D8%A7%D9%81%DB%8C2_page_0001.jpg

چرا روز جهانی تالابها، برای ایرانیان روزی پر افتخار است؟

https://s33.picofile.com/file/8484461784/IMG_6685_1_.jpg

رامسر- رودخانه نزدیک ساحل خزر

عکس: محمد ولی تکاسی 1395

شهرستان رامسر یکی از شهرستان های استان مازندران در کشور ایران است. این شهرستان با بهره گیری از آب و هوای نیمه معتدل مدیترانه ای در جلگه و آب و هوای سرد و خشک کوهستانی در ارتفاعات خود و به دلیل نزدیکی کوه و دریا و همچنین وجود جنگل های انبوه بازمانده از جنگل های پهن برگ هیرکانی بعد از عصر یخبندان از تنوع زیستی زیادی در بخش های فلور گیاهی و فون جانوری برخوردار است.

هر ساله افراد زیادی با قصد بازدید از مراکز طبیعی، تاریخی و میراث ناملموس فرهنگی از این شهرستان دیدن می کنند. اما افرادی هم هستند که با قصد انجام پژوهش های میدانی و تحقیقات علمی در زمینه آب، خاک و محیط زیست جانوری و گیاهی و ده ها موضوع علمی دیگر نظیر پرنده شناسی، گونه های مهاجم گیاهی و جانوری، آفات و بیماریهای نوپدید و غیره به این شهرستان سفر می کنند.

توجه:

اگرچه در زمانهای خیلی دور وجود دوتالاب(باتلاق بزرگ) یکی در منطقه کتالم و دیگری در دریاپشته در حوالی اردوگاه میرزاکوچک خان در یاد قدیمی ترها باقیمانده است ولی در حال حاضر تالابی در خود شهرستان رامسر وجود ندارد تا به دیگران معرفی شود. فقط جهت استفاده گردشگران تالاب کوچکی در محوطه باغ موزه فرهنگی شهدای رامسر راه اندازی شده است.

با وجود افراد متخصّص و علاقمند و حمایت جدی برخی از نهادها و سمن های فعال در شهرستان رامسر ، شایسته است جهت افزایش دانش و آگاهی مردم و با استفاده از زیرساخت هایی نظیر دانشگاه ها و مراکز علمی، تحقیقاتی در این شهرستان و مرکز استان نتایج کارهای انجام شده در قالب برگزاری همایش های علمی به صورت دوره ای در ادارات ذیربط نظیر محیط زیست، گردشگری، جهادکشاورزی، بهداشت و درمان و .... ارائه شوند.

بقیه در ادامه مطلب

ادامه نوشته

سهره جنگلی ( Eurasian chaffinch)

صدای سهره جنگلی

http://s9.picofile.com/file/8343871068/IMG_2429_%D9%88%DB%8C%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D8%B4_%D8%B4%D8%AF%D9%87.jpg

سهره جنگلی (Common Chaffinch Fringilla coelebs)

عکس: محمد ولی تکاسی

جواهرده شهرستان رامسر- خردادماه 1397

سهره جنگلی- نر

اندازه اش 15 سانتی‌متر است ؛ این پرنده دارای دو خط بالی سفید و مشخص است و در پرواز شاهپرهای سفید کنار دمش نمایان می شود . پرنده نــر سطح شکمی قهوه‌ای مایل به صورتی ، جبه بلوطی رنگ ، دمگاه تقریبا سبز ، تارک و پس گردن کبود دارد . سطح پشتی پرنده ماده قهوه‌ای مایل به زیتونی کمرنگ است و سطح شکمی آن به همین رنگ ، ولی روشن‌تر می باشد . پرنده‌ای اجتماعی است و جز در فصل زادوولد اغلب همراه با سهره‌های دیگر دیده می شود . نــر و ماده غالبا در دسته‌های جداگانه پرواز می کنند . پروازش موجی است .

دمگاه سبزش بهترین نشانه تشخیص آن از سهره‌ سر سیاه است که دمگاه سفید دارد .

سِهرِهٔ جَنگَلی (بلبل آوازخوان، خوبیسه، بلبل خمسه، کاه‌ سهره) یکی از پرندگان آواز‌خوان است. این پرنده از راستهٔ گنجشک‌سانان (Passeriformes)، خانوادهٔ‌ سهرگان (Fringillidae)، جنس فرینجیلا (Fringilla) است.

صدای سهره جنگلی (بلبل خمسه - سهره آوازخوان):

سهره جنگلی پرنده ای آوازخوان بوده که تنها پرنده نر آواز می خواند . به طور کلی آواز پرنده نر سهره جنگلی نسبت به آواز سایر سهره ها بلند و رساتر بوده و از مسافت نسبتاً دور شنیده می شود . علیرغم بلندی آواز ، مدت زمان هر قطعه از آواز سهره جنگلی کوتاه بوده و حداکثر به پنج ثانیه می رسد . تکرار قطعات آواز نیز در طول یک دقیقه می تواند به 10 ( ده ) بار برسد .
آواز سهره آوازخوان از تنوع نسبتاً کمی برخوردار است و این پرنده بین دو تا سه نوع آواز دارد . نکته جالب در مورد این پرنده وجود لهجه های محلی در این پرنده است ، یعنی لهجه آواز این پرنده در مناطق مختلف متفاوت از هم می باشد . آواز این پرنده غالباً در فصل بهار و تابستان شنیده می شود و معمولاً در فصول پاییز و زمستان به ندرت آواز این پرنده را می شنویم . سایر اصواتی که این پرنده در حین پرواز و یا در هنگام تغذیه و ... از خود ساتع می کند بسیار متنوع بوده و در تمام فصول سال شنیده می شود . به طور کلی زمان اوج آوازخوانی سهره جنگلی در فصل بهار و زمانی است که پرنده در حال انتخاب جفت و یا لانه سازی است و در این حالت اصطلاحاً پرنده مست شده است که از نشانه های مستی سهره آوازخوان رنگ درخشان پرنده و منقار خاکستری مایل به بنفش آن است .

زیستگاه سهره جنگلی (بلبل خمسه - سهره آوازخوان)

در شهرستان رامسر به آن گنجشک هفت رنگ نیز می گویند. در جنگل ها زندگی می کند، پرچین‌ها ، جنگل‌ها ، زمین‌های غیرمحصور ، باغ‌ها و کشتزارها را نیز برای زندگی بر می گزیند، در میان بوته‌ها یا روی درخت و اغلب در ارتفاع کم آشیانه می سازد .

منبع: سایت پرندگان ایران

https://www.iranbirds.com/passeriformes/fringillidae/item/24-fringilla-coelebs.html

محمدصادق فاتح یزدی، موسس کارخانه چای جهان رامسر

https://s32.picofile.com/file/8481779834/%D9%85%D9%88%D8%B3%D8%B3_%DA%86%D8%A7%DB%8C_%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86_%D8%B1%D8%A7%D9%85%D8%B3%D8%B1_.jpg

محمدصادق فاتح یزدی

دریافت اطلاعات بیشتر

https://img9.irna.ir/d/r2/2020/04/11/4/157068323.jpg

کارخانه چای جهان، در ابریشم محله رامسر در نزدیکی بازار روز قرار داشت که ذر سالهای قبل از انقلاب اسلامی طعمه حریق ناخواسته شد. ولی در حال حاضر بعد از بازسازی و تکمیل تجهیزات مُکفی به مجتمع رفاهی دانشگاه آزاد- واحد اراک تغییر کاربری داده است و پذیرای کارمندان و کادر علمی دانشگاه اراک می باشد.

ادامه نوشته

اطلاعیه پرنده نگری در شهرستان رامسر

https://s5.picofile.com/file/8363927842/%D8%A7%D8%B7%D9%84%D8%A7%D8%B9%DB%8C%D9%87_%D9%BE%D8%B1%D9%86%D8%AF%D9%87_%D9%86%DA%AF%D8%B1%DB%8C_%D8%AF%D8%B1_%D8%B4%D9%87%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86_%D8%B1%D8%A7%D9%85%D8%B3%D8%B11.jpg

خرج رامسر بیشتر از دخل آن است!!

https://s31.picofile.com/file/8473612092/ramsar_%D8%A7%D8%B3%D9%81%D9%86%D8%AF1402.jpg

عکس: محمدولی تکاسی(اسفند 1402)

رامسر، یکی از شهرهای هدف نمونه گردشگری استان مازندران و مورد توجه اغلب گردشگران داخلی و خارج از کشور و محل مناسبی برای گذراندن اوقات فراغت علی الخصوص در نیمه اول سال است. با هجوم مسافران و کمبود زیرساخت هایی نظیر جاده های مناسب بویژه در مسیرهای روستایی و کمبود برخی از امکانات تفریحی نظیر کمپ های گردشگری با امکانات مُکفی در مسیر دریا، کوه ها و جنگل بر مشکلات پذیرایی از مهمانان نوروزی و فصل گرم سال هر ساله اضافه می گردد که نیازمند فکر عاجل و راه حل مناسب برای حل آنها توسط مسئولان و مردم است.

با توجه به احداث بناها و ویلاهای از سنگ و آهن که هیچ سنخیتی با طبیعت زیبای رامسر ندارند در دل جنگل ها و کنار رودخانه ها و ایجاد مشکلات ریز و درشت نظیر کمبود فضای پارکینگ بر اساس تعداد آپارتمان ها در کوچه ها و ورود فاضلاب شهری به رودخانه ها و دریا و مرگ خاموش گونه های گیاهی و جانوری احتمالا در چند دهه دیگر ما شاهد زیبایی ها و جاذبه های گردشگری رامسر نظیر سال های قبل نخواهیم بود. لذا می توان احتمال داد درآمد اقتصادی ناشی از ورود گردشگران داخلی و خارجی به رامسر و عدم اجرای اصول اولیه در توریسم پایدار کمتر از هزینه های انجام شده برای سرپانگهداشتن این شهر جهت جذب مسافران و گردشگران است. به عبارت دیگر خرج رامسر بیشتر از دَخل آن است. لذا به جای خودگردان شدن این شهر از درآمد حاصل از اقتصاد توریسم، ما هر ساله نیازمند تزریق اعتبارات استانی بیشتر و کمک های بلاعوض از منابع خصوصی و مردمی در زمینه گردشگری برای این شهر هستیم.

آقای حسین سروری(معاون فرماندار رامسر):شهر گردشگری رامسر که سالانه میزبان صدها هزار گردشگر داخلی و خارجی است امکانات آن متناسب با حجم گردشگران نیست و شهرداری ها باید تلاش مضاعفی در این بخش داشته باشند. اعتبارات شهرداری های منطقه و درآمدشان صرف جمعیت شناور شده که به همین خاطر شهرهای گردشگرپذیر مثل رامسر به حمایت نیاز دارند.

سروری تصریح کرد : در راه میزبانی از مسافران چاره ای نیست که به توان و امکانات داخلی خود اتکا نماییم. معاون فرمانداری رامسر با بیان اینکه بین امکانات دولتی و خدمات تفریحی توریستی بخش های مختلف ازجمله بخش خصوصی فاصله است، گفت: ما نتوانستیم این دو بخش را به هم وصل کرده تا از منافع گردشگری بهره مند شویم.

مصب رودخانه ساحل رامسر

https://s30.picofile.com/file/8471791042/%DB%B2%DB%B0%DB%B2%DB%B3%DB%B0%DB%B7%DB%B3%DB%B0_%DB%B1%DB%B0%DB%B2%DB%B4%DB%B2%DB%B4.jpg

مصب رودخانه در محل مجتمع فدک ساحل رامسر

عکس: محمدولی تکاسی (پاییز 1402)

رُب انار ترش (نام علمی: Punica granatum)

اَنار، نار یا انار خوراکی (نام علمی: Punica granatum) یکی از میوه‌های درختی است که دانه‌هایی اغلب قرمز و گاهی سفید یا رنگ‌هایی بین آن دو دارد. رنگ پوست آن نیز اغلب قرمز و گاه سیاه یا تقریباً زرد است؛ این میوه در معدود کشورهای جهان نظیر ایران، افغانستان، پاکستان، عراق و ترکیه کشت می‌شود به همین خاطر عضو مرغوب‌ترین میوه‌های جهان و عضو ۱۰ میوهٔ برتر جهان است. درخت انار ترش با ارتفاع 5 تا 10 متر در حاشیه جنگل های دریای خزر و در زیستگاه های طبیعی نظیر میانکاله ساری به صورت خودرو رشد و تکثیر می شود.

https://s31.picofile.com/file/8471791892/rob_anar_1.jpg

فیلم طرز تهیه رب انار ترش

انار سرشار از ترکیباتی بنام پلی فنول بوده که سبب پایین آمدن کلسترول بد خون شده و مانع از رسوب چربی در عروق می شود. نه تنها رب انار بلکه آب انار هم طرفداران زیادی دارد زیرا، دارای آنتی اکسیدان و ویتامین های B بوده و برای سلامتی بسیار موثر می باشد. این ماده خوراکی با مواد غذایی مختلفی ترکیب می شود و به دلیل داشتن طعم ترش آن افراد زیادی آن را مصرف می کنند. رب انار در غذاهای ایرانی کاربرد های فراوانی دارد و این چاشنی خوشمزه طرفداران زیادی دارد. به عنوان چاشنی غذا و افزودنی استفاده شده و از جوشاندن و غلیظ کردن آب انار به دست می‌آید. رب انار را در تهیه غذاهایی مانند فسنجان، اکبر جوجه و شامی‌کباب لرستانی استفاده می کنند. رب اناری که از انار ترش بدست می آید طبع سردتری دارد، رب انار ترش باعث کاهش صفرا، کاهش حرارت کبد و معده می شود.

طرز تهیه رب انار ترش خانگی:

1- انار را دانه کنید و لا‌به‌لای آن را نمک بزنید.

۲- انارها را در ظرف در بسته پلاستیکی به مدت یک روز کنار بگذارید.

۳- بعد از یک روز دانه‌های انار را در مخلوط کن بریزید؛ سپس آن را از صافی رد کنید.

۴-آب انار رد شده از صافی را به مدت ۳ تا ۴ ساعت ثابت در یک ظرف سرامیکی یا پلاستیکی نگاه دارید. بعد از این زمان به اندازه‌ یک و نیم لیتر آب انار بردارید و در ظرف مسی بریزید و روی حرارت قرار دهید.

۵- وقتی به جوش آمد دوباره یک لیتر دیگر را کم کم اضافه کنید.

۶-در جوش آخر اگر کف های روی ظرف جرم باشد باید حتما سوا شوند؛ در غیر این صورت نیازی نیست که آنها را بردارید.

۷-به مدت ۳ تا ۴ ساعت باید زمان بدهید تا آب انار در حرارت کم بجوشد تا غلیظ شود.

منبع:

1-https://cavishfood.com/product/%D8%B1%D8%A8-%D8%A7%D9%86%D8%A7%D8%B1-%D8%AA%D8%B1%D8%B4/

2-ویکی پدیا

گونه های حیوانی در خطر انقراض در ایران

https://s19.picofile.com/file/8431361500/%DB%B2%DB%B0%DB%B1%DB%B9%DB%B1%DB%B1%DB%B1%DB%B4_%DB%B1%DB%B0%DB%B5%DB%B1%DB%B0%DB%B6%D8%A7%D8%B5%D9%84%D8%A7%D8%AD%DB%8C.jpg

زمان زندگی در سیاره زمین برای برخی از گونه‌ها در حال به پایان رسیدن است و بشر مقصر اصلی این موضوع است. انسان‌ها خواه‌ ناخواه باعث کشته شدن میلیون‌ها جاندار می‌شوند که این روند با پیشرفت تکنولوژی شدت یافته و هنوز هم در جریان است. یکی از حقایق تلخ این است که بسیاری از افرادی که نزدیک زیستگاه حیوانات کمیاب زندگی می‌کنند، از اهمیت حفظ این گونه‌ها مطلع نیستند و بدون اینکه بدانند در حال آسیب زدن به حیوانات هستند. بهترین راه برای جلوگیری از این موضوع آگاهی بخشیدن به انسان‌ها و آشنا کردن آن‌ها با جانوران در حال انقراض است.

فهرست گونه در خطر انقراض بر پایهٔ فهرست سرخ اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN)

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/70/Status_iucn3.1_EN.svg/1920px-Status_iucn3.1_EN.svg.png

- پستانداران وحشی:
1 گونه های منقرض شده: شیر آسیایی، ببر مازندران.
2 گونه های در معرض خطر انقراض: یوزپلنگ، گورخر، خرس سیاه، گربه پالاس، گربه شنی، شاه روباه، روباه
ترکمنی، انواع دلفین، انواع نهنگ، گاو دریایی.
3 گونه های حمایت و حفاظت شده: پلنگ، گوزن زرد ایرانی، سیاه گوش، کاراکال، گربه جنگلی، خرس قهوه ای،
مرال، شوکا، جبیر، آهو، انواع قوچ و میش وحشی، روباه شنی، فک
- پرندگان وحشی:
1 گونه های در معرض خطر انقراض: پلیکان خاکستری، عروس غاز، قوی کوچک، درنای سیبری باکلان
کوچک، گیلانشاه خالدار، عقاب شاهی، عقاب طلایی، عقاب دریایی دم سفید، عقاب ماهیخوار، هما، شاهین،
بحری، بالابان، لاچین، میش، مرغ، هوبره، سیاه خرس، اردک سرسفید، اردک بلوطی.
2 گونه های حمایت شده و حفاظت شده: پلیکان سفید، فلامینگوها، درناها، قوها، حواصیل، لک لک ها، غواص ها،
باکلان ها، مار گردن، غاز پیشانی سفید، غاز پازرد، اردک تاج دار، اردک مرمری، اردک چشم طلایی، آنقوت،
اردک سر سیاه، اردک دم دراز، مرگوس ها، اسکوترها، خروس کولی، دشتی، بوتیمار کوچک، زنگوله بال، کبک
دری، دراج، جیرفتی، قرقاول، کاکایی دودی، کاکایی چشم سفید، یلوه حنایی، مینا، دارکوب سبز راه راه، کوکوی
خالدار، پرستو، بلبل، سار صوتی، کلیه پرندگان شکاری و گوشتخوار از قبیل سایر عقاب ها، بازها، قوش ها، قرقی ها،
کرکس ها، بوف و جغد، کورکورها، سنقرها، سارگپه ها.
3 گونه های غیر حمایت شده: کبک، تیهو، بلدرچین، کوکرها، باقرقره، ابیا، نوک دراز، توکا، دودوک، کشیم ها،
سایر انواع غازها، انواع مرغابی ها، چنگر، کبوتر فاخته، قمری، چکاوک، زرده پره مزرعه، زرد پره سر سیاه، سار،
سهره و سایر پرندگان که در بندهای 1 و 2 و 4 پرندگان وحشی (ب) این آگهی ذکر نشده اند.
4 گونه های زیانکار: انواع گنجشک، کلاغ سیاه و کلاغ ابلق
- خزندگان وحشی:
1 گونه های در معرض خطر انقراض: تمساح ایرانی، (گاندو)، انواع لاک پشت دریایی.
2 گونه های حمایت و حفاظت شده: بزمجه، وارانوس ها، لاک پشت خاکزی، لاک پشت مردابی، افعی شاخدار،
افعی دماوندی، افعی تکابی، افعی زنجانی، کُک مار، کورمار.
3 گونه های غیر حمایت شده عادی: انواع دیگر لاک پشت ها، انواع دیگر مارها.
- آبزیان:
1 گونه های در معرض خطر انقراض: ماهی کورغار )کورماهی(، آفینوس های آب های داخلی.
2 گونه های حمایت و حفاظت شده: ماهی آزاد، ماهی قزل آلا، اردک ماهی، باربوس ها.
3 گونه های غیرحمایت شده )عادی(: سایر ماهیان آب شور و شیرین که در آب های داخلی و مصب رودخانه ها
یافت می شوند.
- دوزیستان:
1 گونه های حمایت و حفاظت شده: سمندر جویباری ایران، قورباغه مردابی جنگلی.
2 گونه های غیر حمایت شده )عادی(: سایر دوزیستان که در تالاب ها و سایر مناطق طبیعی ایران یافت می شوند.

چرخ ریسک خزری (Parus hyrcanus

https://www.iranianbirdingclub.com/images/Hyrcanian-Tit-AA-iranianbirdingclub_com.jpg

نام انگلیسی : Caspian Tit

نام فرانسوی : M�sange

نام لاتین : parus hyrcanus

این پرنده 11 سانتی متر طول دارد. شبیه چرخ ریسک سر سیاه است که اخیرا از گونه P.lugubris جدا شده است. اطلاعات در مورد آن اندک است. جدا شدن از گونه چرخ ریسک سر سیاه به خاطر تفاوت مورفولوژی بوده است. این چرخ ریسک خودش سوراخی را برای تولید مثل و بزرگ کردن جوجه ها حفر می کند.

در شهرستان رامسر احتمالأ بیشتر از نوع سینه زرد(Cyanistes teneriffae) و سر آبی رنگ( Cyanistes caeruleu) و احتمالا در حدود 10 نوع چرخ ریسک در ایران وجود دارند. چرخ ریسک سینه سرخ( Poecile varius) که با نام محلی "کافره" آن را می شناسند.

چون غیر خوراکی است بر حسب شرایط زیستگاهی و نوع تغذیه از حشرات و عنکبوت ها از تنوّع گونه ای زیادی در جلگه و کوهستان های ییلاقی برخوردار است .

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/20/Cyanistes_caeruleus_-Gran_Canaria%2C_Canary_Islands%2C_Spain-8.jpg/225px-Cyanistes_caeruleus_-Gran_Canaria%2C_Canary_Islands%2C_Spain-8.jpg

عادات رفتاری و زیستی:

پرنده ای بسیار پرجنب و جوش است و در کمترین زمان ممکن از شاخه ای به شاخه دیگر می پرد. معمولا در دسته های چند تایی با فاصله از یکدیگر درخت به درخت در جستجوی غذا می پرند و از این حیث عاداتی شبیه چرخ ریسک دم دراز دارند. علیرغم اینکه بسیار ساکت و بیصداست ولی معمولا با پرجنب و جوش بودنش، پرنده نگر را متوجه حضورش در لابلای درختان می کند و بندرت پیش می آید که از روی صدا و آوازش دیگران را خبردار کند.
سرشاخه نشینی نمی کند و از دیده شدن می هراسد و بر این اساس معمولا از وسط درخت به وسط درخت بعدی در کمترین فاصله تغییر موقعیت می دهد. این گونه مانند سایر گونه های خانواده چرخ ریسک از حشرات و دانه ها تغذیه می کند و اغلب اوقات خود را در جستجوری لارو و حشرات و شته در لابلای درختان می گذراند.


زادآوری و تولید مثل:

نرها و ماده ها بعد از جفت گیری در ارتفاعات جنگلی، شروع به لانه سازی در یک درخت زنده یا یک درخت پوسیده می کنند و حفره ای در آن می کنند. بیشتر لانه هایی که تاکنون بررسی شده از خزه و مو و تراشه چوب ساخته شده اند، اما گاهی از پرها استفاده می کنند. تخم ها سفید رنگ و به تعداد از پنج تا هفت متغیر است، با لکه های مایل به نخودی.

پراکنش و فراوانی

چرخ ریسک های هیرکانی غیر از حاشیه جنوبی دریای کاسپین در هیچ کجای دیگر دنیا قابل مشاهده نیستند و پرنده اندمیک ایران و جمهوری آذربایجان می باشند، هرچند تاکنون بیش از 95 درصد مشاهدات در محدوده خاک ایران صورت گرفته است. بهترین زمان مشاهده آنها در اواسط بهار تا اوایل تابستان در نقاط جنگلی مشخصی در حاشیه جنگل و در اواخر تابستان مرز جنگل و مرتع در بالادست جنگلهای هیرکانی ست. این چرخ ریسک بسیار مورد علاقه پرنده نگرهای خارجی بوده و به همراه زاغ بور پتانسیل،جذابیت و ارزش بالایی در صنعت پرنده نگری کشورمان می تواند داشته باشد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر:

http://www.oiseaux-birds.com/page-family-paridae.html

اطلاعیه "پرنده نگری و پرنده شناسی در شهرستان رامسر"

https://s5.picofile.com/file/8363927842/%D8%A7%D8%B7%D9%84%D8%A7%D8%B9%DB%8C%D9%87_%D9%BE%D8%B1%D9%86%D8%AF%D9%87_%D9%86%DA%AF%D8%B1%DB%8C_%D8%AF%D8%B1_%D8%B4%D9%87%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86_%D8%B1%D8%A7%D9%85%D8%B3%D8%B11.jpg

استاد حسن رحیمیان

استاد حسن رحیمیان

محمدولی تکاسی

[e-mail]

https://s27.picofile.com/file/8460823850/52724.jpg

اولین آشنایی تأثیرگذار من با آقای حسن رحیمیان این طور آغاز شد که نام برادر مرحوم خود محمد رضا را (که در اثر سانحه تصادف رانندگی در پاکدشت تهران جان خود را از دست داد) در انتهای جلد اول کتاب زبانزدهای رامسر مشاهده نمودم. وسوسه شدم با نویسنده کتاب نشستی داشته باشم و یکی از سی دی های تهیه شده توسط خودم که شامل عکس هایی از دیدنی های رامسر همراه با تعدادی از مقالات و مناظر طبیعی و بِکر زادگاهم بود را به او هدیه بدهم. ایشان با لبخندی برلب و روی گشاده، من را به منزل خود دعوت نمود و همین آشنایی سبب شد تا چند متن تهیه شده را جهت ویرایش علمی و ادبی به دست ایشان بسپارم.بعدها چند بار با ایشان تلفنی و یا حضوری راجع به کارهای فرهنگی­ ام کسب تکلیف کردم. با چاپ اولین کتاب علمی در زمینه تخصّصی رشته کشاورزی و ارسال آن به دبیر محترم نشریه سمن، نامه­ ای از طرف انجمن اهل قلم توسط آقای رحیمیان برایم فاکس شد که عضو انجمن شدم ولی تا بحال برای خالی نبودن عریضه حتی در یک جلسه آن هم از من دعوت نشد. شاید به دلیل بُعد مسافت محل زندگیم کرمان با شهرستان رامسر رعایت حالم می شد.

ایشان را مردی صبور و با ایده های جالب در زمینه عُمران و توسعه شهرمان دیدم لذا از یکی از طرحهای آینده ­ام مبنی بر احداث انجمنی جهت حمایت از دانش آموزان ممتاز ولی کم بضاعت روستاهای رامسر از مدرسه تا دانشگاه نظیر مؤسسه نیکوکاری امید کمال در استان کرمان را با فرمانداری رامسر و او در میان گذاشتم.

ایشان فقط یک جمله گفتند: از فردا یک جفت کفش آهنی بپوش و پیگیر کارهایت باش!.

هنوز یک جفت کفش آهنی پیدا نکردم تا بپوشم.

به وبلاگ زبانزدهای رامسر که جهت جمع ­آوری زبانزدهای گیلکی رامسر راه اندازی شده بود بیش از 600 زبانزد را که از زبان پدر، مادر و مادربزرگم شنیده بودم،ارسال کردم. احتمال می دهم در حد سن و سال من هم نبود که این همه زبانزد بلد باشم.جلد دوم زبانزدهای رامسر را از دست نویسنده آن هدیه گرفتم و برایم بسیار ارزشمند می نمود. متأسفانه جلد سوم زبانزدهای رامسر را هنگام بیماری ایشان از کتابفروشی خریدم و متوجه شدم چندین غلط املایی و چاپی در آن وجود دارد که در همان کتاب یادداشت نمودم. شاید در چاپ و انتشار آن کمی تَعجیل شده بود.

با خواندن کتاب خاطرات ایشان " پنجره ای رو به سوی دیروز" دریافتم که درست گفته ­اند:

"ارزش و قَدر هر کس بعد از مرگ او مشخص می¬شود".

او ستاره­ ای بود که در آسمان شهرمان درخشید و با صبوری و بردباری به مردم این دیار و کشورمان در عرصه فرهنگ و هنر خدمات ارزنده ­ای نمود که تا سالها مردم از این خدمات بهره مند هستند و خواهند بود.

https://s30.picofile.com/file/8469073592/%D8%A2%DA%AF%D9%87%DB%8C_%D8%B3%D8%A7%D9%84%DA%AF%D8%B1%D8%AF_%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF_%D8%B1%D8%AD%DB%8C%D9%85%DB%8C%D8%A7%D9%86.jpg

*به نظر می رسد راه اندازی "بنیاد رحیمیان" جهت پیگیری تفکّر خلاقانه و کارهای نیمه تمام ایشان اگر زیاده خواهی تلقّی نشود می­تواند توسط خانواده آن مرحوم یا انجمن اهل قلم بسیار مناسب و شایسته شهر نمونه رامسر باشد. در هر سال همزمان با سالگرد تولد آن مرحوم نسبت به جمع آوری دوستداران میراث فرهنگی و اهل قلم رامسر اقدام شود و در مناسبت های گوناگون با اهدای جوایز به اعضای فعال در عرصه­ های اجتماعی، علمی و فرهنگی و نُخبه­ های شهرستان رامسر بپردازد. این دینی است که بر گردن تک تک همشریهای رامسری است که بر روی آینده علمی و فرهنگی شهرستان رامسر نیز تأثیرگذار خواهد بود.

پیشنهاد نصب آودنگ و پادنگ در میدان شهر رامسر توسط آقای حسن رحیمیان

دَنْگ، دستگاهی برای جداکردن پوسته برنج و غلاتی مانند گندم، جو و ارزن است، به کسی که پوسته غلات را با این دستگاه سنتی جدا می‌کند، دَنگی یا دنگ‌کوب و به این کار دنگ‌زدن هم می‌گویند.

دنگ بر دو نوع است نوعی از آن با فشار پا کار می‌کند که به آن پادنگ می‌گویند و نوعی دیگری نیز با فشار آب کار می‌کند که به آن آبدنگ می‌گویند.

آودنگ به کمک نیروی آب و پادنگ با بهره گیری از نیروی پا و فشار آب جهت تبدیل شلتوک به برنج سفید در کشاورزی سنتی مورد استفاده قرار می گرفت. این کار همراه با سر و صدای زیاد و تحمل مشکلات فراوان و زحمت زیادی توسط کشاورزان انجام می شد.

آبدنگسر روستایی است در دو کیلومتری شهر شیرگاه و از توابع شهرستان سوادکوه. این روستا حدود ۳۰۰ نفر جمعیت دارد.

به گفته پیشینیان در این روستا آبدنگ و پادنگ زیاد بوده و به این نام مشهور شده است.عمده مردمان این روستا کشاورزی می کنند. این روستا از شمال به روستای تپه سر و شهر قائمشهر؛ از جنوب به روستای چالی و شهر شیرگاه؛ از شرق به جنگل و از غرب به کلیج خیل منتهی می شود.

*تجدد و نوگرایی جمعیت شهرنشین که هنوز هم از طریق کشت و کار و زحمات کشاورزان روستاها تغذیه می شوند سبب از یادبردن گذشته درخشان و بی تکلف آنها شده است. نسل جوان-تحصیلکرده و جزء نگر ما در دوران پیشرفت سریع علوم و تکنولوژی های فزاینده دیگر نمی تواند مثل گذشتگان ما نظری نیز به پشت سر خود داشته باشد و از تجربیات آنها جهت استفاده بهینه از نعمات خدادادی همچون آب-باد و غیره با وسایل بسیار ابتدایی بهره گیری نماید. شناساندن این نوع بهره گیری ها از طبیعت می تواند منجر به آگاهی افراد خصوصا جوانان شده و در ابداع روشهای کارآتر و مناسب تر در شرایط فعلی کشورمان نیز سودمند باشد. در حال حاضر ماشین های شالی کوبی دچار فرسودگی شده و نیاز به تعمیرات اساسی و جایگزینی با دستگاههای جدیدتری دارند تا علاوه بر کاهش شکستگی دانه برنج(در گیلکی فورده می نامند) افزایش عملکرد در واحد زمان را نیز به همراه داشته باشند.

برگرفته از «http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D8%A8%D8%AF%D9%86%DA%AF%D8%B3%D8%B1»

دریافت فیلم کار با پادنگ

سخنرانی استاد حسن رحیمیان

https://www.dalfak.com/w/34fhk/%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D8%B1%D8%AD%DB%8C%D9%85%DB%8C%D8%A7%D9%86

https://www.aparat.com/v/4EMaA

در شهر رامسر، درخت ها ایستاده می میرند.

در شهر رامسر، درخت ها ایستاده می­­­­ میرند.

محمد ولی تکاسی

[e-mail]

مقدمه

از جوانان چهار دهه پیش و قبل تر ،کمتر کسی است که نام رامسر، عروس شهرهای ایران و اردوهای پیش آهنگی و ورزشی دانش آموزان دختر و پسر را نشنیده باشد یا سفری به این دیار نکرده باشد. نزدیکی کوه بزرگ ایلمیلی با ساحل دریا در غربی­ ترین نقطه از استان پهناور مازندران و وجود آب و هوای نیمه مدیترانه­ای و رطوبت فراوان سبب ریزش نزولات جوی بالاتر از 1800 میلیمتر سالیانه در این شهر می شود. خاک مرغوب و وزش بادهای باران زا از سیبری و سمت دریای خزر سبب ایجاد جنگلی بِکر و انبوه بازمانده از جنگل های هیرکانی با تنوّع زیستی فوق العاده از فلور گیاهی و فون جانوری در آن شده است که چشم هر بیننده­ای را خیره می­کند. لذا هرساله علاوه بر گردشگران داخلی و خارجی ده­ها تن از دانشمندان و محقّقین و پژوهشگران علوم زیستی، گیاهی، جانوری و پرنده شناسی به این شهر سفر می­کنند تا به درک و شناسایی ناشناخته­ها بپردازند و اندکی بر دانش و آگاهی خود بیافزایند.

امروزه اهمیت جنگل ها بر هیچ کس پوشیده نیست؛ جنگل چهره زمین را زیبا می سازد، چشم اندازهای دلنواز و بی بَدیل به آن می بخشد، اقلیم را متعادل می سازد، هوا را پالایش می کند و اکسیژن را بدون هیچ مزد و منّتی در اختیار بشر قرار می دهد(خبرگزاری مهر،1394). اما در حال حاضر با پیشرفت تکنولوژی و توسعه امکانات و زیرساخت­هایی نظیر راه، تردّد وسایل نقلیه، گردشگران و طبیعت گردان بدون ملاحظه با عدم حفظ مواهب طبیعی و صرفأ برای چندساعت گذراندن اوقات فراغت در جنگل ها در مسیرهای جواهرده و یا جنگل دالخانی و کوه­های حومه شهر رامسر نسبت به شکستن شاخه­های درخت، برپا کردن آتش در زیر درختان چند صد ساله و رهاکردن زباله ها در طبیعت و ده ها عمل دیگر چهره طبیعت سرسبز رامسر، این شهر نمونه هدف گردشگری استان مازندران را دگرگون کرده­اند. توسعه گردشگری در رامسر به جای افزایش درآمد ساکنین و توسعه اکوتوریسم در حال حاضر بیشتر تهدیدی جدی برای طبیعت زیبای این شهر به شمار می آید. ورود فاضلاب های شهری به داخل رودخانه­های آب شیرین و مرگ میلیون­ها موجودات آبزی و ازبین رفتن نسل تعدادی از ماهیان بومی این رودخانه­ها نیز مشکلی بر مشکلات دیگر افزوده و محیط رودخانه ها را برای تخم ریزی ماهیان در فصل تخم ریزی نامساعد کرده است. شکار بی رویه آنها در مصّب رودخانه و رَمپ های ایجاد شده برای احداث کنار گذر ساحلی در رامسر نیز محیط زندگی ماهی­های خزر و محل تخم ریزی آنها را ناامن نموده است.

علیرغم اعمال قانون ساخت و ساز در حومه شهرها، تغییر کاربری اراضی و همچنین زحمت و تلاش و پیگیری کارشناسان شهرسازی و بنیاد مسکن و نهادهای ذیربط، متأسفانه رشد قارچ گونه ساختمان­ها و آپارتمان­ها بدون پارکینک کافی در دل جنگل­ها علاوه بر ایجاد غول های سنگی و دیوارهای بتنی از جنس آهن و سیمان که هیچ سنخیتی با طبیعت سرسبز اطراف خود ندارند سبب برهم زدن نمای ظاهری جنگل­های رامسر، باغات کشاورزی و ایجاد مشکلات زیست محیطی نظیر مهار رواناب های سطحی و دفع فاضلاب های خانگی در سطح منطقه شده است.

آلودگی آب و هوا در مناطق جنگلی و افزایش جمعیت ساکن در این مناطق در عرض چند دهه می­تواند چهره طبیعت سرسبز را دستخوش تغییرات بزرگی نماید و درختان جنگلی چند صد ساله را مورد تهدید جدی قرار بدهد و رفته رفته از مقاوت آنها در برابر شرایط نامساعد محیطی بکاهد. این درختان با حرکت خزنده­ای جای خود را به سکونت­گاه­های انسانی داده و ما بعد از چندین سال دیگر نه تنها اثری از آنها نخواهیم دید بلکه با انجام تغییرات آب و هوایی در اثر پدیده جنگل خواری و تغییر کاربری اراضی کشاورزی، شاهد ازبین رفتن فلورگیاهان بومی و فون جانوری و برهم خوردن زنجیره های غذایی و از همه مهمتر عدم تعادل زیستی در این منطقه خواهیم بود. انگار که درخت ها دیگر جایی برای ماندن ندارند و ایستاده می­میرند.

ایران در زمره کشورهایی است که به سرعت به سمت بیابانی شدن در حرکت است و سالانه حدود ۱۰۰ هزار هکتار از جنگل‌ها در معرض نابودی و بیابانی شدن هستند. مناطقی که در معرض خشکی و بیابانی شدن هستند تنها مربوط به مناطق خشک و کم بارش نیستند بلکه مناطق سرسبز و جنگل‌های شمالی کشور هم در خطر بیابانی شدن قرار گرفته اند(شکوری،1401). شاید تا چندین سال دیگر برخی از تغییرات آنقدر شدید اتفاق بیافتند که ما شاهد بیابان شدن جنگل ها در منطقه سرسبز شمال کشور بالاخص رامسر باشیم.

مجمع عمومی ‌سازمان ملل متحد روز ۲۱ مارس (اول فروردين) را به عنوان "روز جهانی جنگل" معرفی کرد تا نقش غیرقابل انکار جنگل‌ها در پایداری سرزمین و شادابی حیات جانوران و گیاهان را برای دولت ها پررنگ تر نماید. پاسداشت این روز جهانی از سال ۲۰۱۳ آغاز شده و هدف بالا بردن سطح آگاهی‌های عمومی نسبت به جنگل ها بوده است(خبرگزاری مهر، 1394).

مردی که در 41 سال یک بیابان را به جنگل تبدیل کرد(زهرا گیان، 1401)

مردم رامسر، شاهد تغییر و برهم خوردن اکوسیستم دریا و جنگل نه تنها بهتر نشدن بلکه بدترشدن آن در هر سال نسبت به سال قبل­تر هستند. رفته رفته از حریم جنگل و باغات کشاورزی و مناطق سرسبز که در زیبایی شهر و ایجاد چشم­اندازها دخالت مستقیم دارند کاسته شده و شهرت جهانی رامسر به واسطه داشتن طبیعت بکر و زیبا زیر سؤال می رود!. شاید روزی برسد با صرف هزینه های هنگفت و گذشت زمانی طولانی هم نتوان اکوسیستم جنگل را به روز اول برگرداند. سازمان جنگل­ها به دلیل کمبود تجهیزات و نیروی انسانی به تنهایی توان مقابله با بیابان زایی را ندارد.

این امر نیازمند اقدام عاجل برای ارائه، ثبت و تصویب طرح­های طبیعت یار نظیر پرورش و انتقال به عرصه از نهال­های جنگلی(بالاخص انجیلی ، لیلکی و شمشاد که در معرض خطر هستند)، انجام امور آبخیزداری و پخش سیلاب، آموزش و همکاری مردم محلی و گردشگران با نگرش توسعه گردشگری پایدار و انجام پروژه­های کارشناسی شده زیست محیطی در اسرع وقت می باشد.



منابع مورد استفاده:

شکوری،م.1401 .عوامل انسانی بیابانی شدن جنگل ها؛ مخرب‌تر از عوامل طبیعی. اداره منابع طبیعی استان گیلان.

خطر بیابان شدن جنگل های ایران. 1394. خبرگزاری مهر.

شریعت نژاد،ش. 1396.سازمان جنگل­ها توان مقابله با بیابان زایی را ندارد.(خبرگزاری گراف).

گیان،ط.1401. مردی که در 41 سال یک بیابان را به جنگل تبدیل کرد.(خبرگزاری شرق).

مزرعه تمشک در شهرستان رامسر

http://ramsarnovin.ir/wp-content/uploads/2015/09/IMG_7811.jpg

تمشک (به انگلیسی: Raspberry) نام عمومی برای میوه خوراکی چندین گونه گیاه در خانواده Rubus از گلسرخیان گفته می‌شود که معمولاً در زیرسرده Idaeobatus جای می‌گیرند. این نام همچنین به خود گیاه نیز گفته می‌شود. تمشک‌ها گیاهانی دیرپا با ساقهٔ چوبی هستند.

تمشک وحشی(Rubus fruticosus)

https://goodandgreenguides.com/wp-content/uploads/2516/ceatboai7e-6.jpg

تمشک بدون خار(آمریکایی(رقم هیمالیا) و رقم فرانسوی و .....)

https://fardinkesht.ir/wp-content/uploads/2021/06/tameshke-bedone-khar4.jpg

ادامه نوشته

اسکان مناسب مسافران نوروزی مهم ترین موضوع است/ از مردم می خواهم به مازندران نیایند!

شجاعی مهر در گفت‌وگو با میراث آریا:

توسط مائده سادات میرفندرسکی ۱۳:۳۰ - ۱۴۰۲/۰۱/۱۱

مجری پیشکسوت برنامه‌های تلویزیون گفت: در نوروز بهتر است امکانات اسکان برای گردشگران و‌ مسافران فراهم باشد طوری که وقتی مسافری از شهر خود به قصد شهری دیگر حرکت می‌کند خیالش از بابت اسکان در شهر مقصد راحت باشد.

۰

«هرمز شجاعی مهر» مجری برنامه های تلویزیونی در گفت و گو با خبرنگار میراث آریا، گفت: در استان مازندران شهر زیبایی به نام بابل قرار دارد و من بچه بابل هستم. از آنجایی که در شهر بابل متولد شدم و در همانجا بزرگ شدم و قد کشیدم با همه مناطق گردشگری و تفریحی آنجا آشنا هستم و اغلب شان را از نزدیک دیدم. بابل، سرزمین جنگل و کوه و دریا و دشت است. البته با مکان های تاریخی این شهر آشنایی ندارم چراکه خودم بیشتر جاذبه های طبیعی بابل را می پسندم و وقتی کنار طبیعت می نشینم حس می کنم دنیا برای من است.

شجاعی مهر ادامه داد: خودم را فرزند طبیعت می‌دانم و یکی از دلیل‌هایی که با طبیعت آرامش پیدا می کنم همین است که به اصل خودم برمی گردم و وقتی به آنجا می روم حس می‌کنم زنده هستم و نفس می‌کشم.

او با بیان گلایه ای از مردم برای رفتن به شمال کشور نیز گفت: برخلاف سایر دوستان که برای شهرهای دیگر ایران زیبا هستند مردم را به شهر خودم دعوت نمی کنم چون که مردم آنقدر به شمال آمدند شهر من را بیجاره کردند. باور کنید هر زمان که می خواهم به شهرم سری بزنم مسیر چهار ساعته را باید ۸ ساعت رانندگی کنم و این برایم بسیار سخت است.

این مجری تلویزیون بیان داشت: معتقدم مسافران باید در شهرهای ایران توزیع شوند که اغلب این اتفاق نمی‌افتد. برای مثال یزد شهر بسیار زیبایی است که چندی پیش به همراه خانواده به آنجا سفر کردیم همینطور است در مورد سایر شهرهای ایران مثل اصفهان کرمان و ... که جاذبه‌های دیدنی و گردشگری بسیاری دارند.

شجاعی مهر ادامه داد: در نوروز بهتر است امکانات اسکان برای گردشگران و‌ مسافرین فراهم باشد طوری که وقتی مسافری از شهر خود به قصد شهری دیگر حرکت می‌کند خیالش از بابت اسکان در شهر مقصد راحت باشد. اداره‌ها و مدارس هم که در ایام نوروز تعطیل هستند می‌توانند فضای اتاق‌های خالی خود را در اختیار مسافرین نوروزی قرار دهند.

او درباره تلفیق ماه رمضان با نوروز و سفرهای نوروزی مردم نیز گفت: باید حرمت ماه رمضان را نگه داشت خیلی ها روزه‌دار هستند و درست است نوروز و ماه رمضان همزمان شده است اما باید رعایت کرد، در عوض مردم می توانند بعد از افطار لذت نوروزشان را ببرند.

او در پایان نیز گفت: این روزها مشغول کاری نیستم و کارهایم را انجام دادم و ۱۳ سال نوروز در تلویزیون حضور داشتم. برای بعد از تعطیلات نوروز هم از الان برنامه‌ای در تلویزیون ندارم.

عید شما موارک (سال 1402 سال خرگوش)

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f6/Pattachitra_artist_at_work_in_Odisha%2C_India.jpg/800px-Pattachitra_artist_at_work_in_Odisha%2C_India.jpg

https://s23.picofile.com/file/8448452268/%D9%85%D8%B1%D8%BA%D8%A7%D9%86%D9%87_%D8%AC%D9%86%DA%AF2.jpg

روستای گردشگری "پُتَک (Potak)

https://s21.picofile.com/file/8442009326/%D8%B1%D9%88%D8%B3%D8%AA%D8%A7%DB%8C_%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D8%B4%DA%AF%D8%B1%DB%8C_%D9%BE%D8%AA%DA%A9_%D8%B1%D8%A7%D9%85%D8%B3%D8%B1.jpg

پتک مرزبان قلمرو کیایی - سماموس

*

سامانیان (۸۱۹–۱۰۰۴ م) دودمانی از امرا و حکمرانان ایرانی[۷] سنی مذهب بود که حدود دو قرن بر بخش‌های بزرگی از ماوراءالنهر با مهر و زمامداری خلفای عباسی حکومت کرد. مرکز این حکومت در خراسان و فرارود بود و در بزرگترین گستره خود، بر تمام افغانستان کنونی و بخش‌های بزرگی از کشورهای امروزی تاجیکستان، ایران، ترکمنستان، ازبکستان، قرقیزستان، قزاقستان و پاکستان فرمان راند.

حکومت سامانی توسط چهار برادر، نوح، احمد، یحیی و الیاس بنیان گذاشته شد. هر کدام از آن‌ها بخشی از سرزمین‌های سامانی را زیر کنترل خود داشتند و به عنوان دست‌نشاندگان عباسیان حکومت می‌کردند. سرانجام در سال ۸۹۲ میلادی، اسماعیل سامانی بعد از این که صفاریان طاهریان را سرنگون کردند، سر عمرولیث صفاری را تقدیم خلیفه کرد و تمام منطقه تحت امر سامانیان طاهریان را به فرمان خلیفه به یک حکمرانی واحد تبدیل کرد،

ادامه نوشته

متل ساحلی خزر- رامسر

https://s13.picofile.com/file/8402632442/%DB%B2%DB%B0%DB%B1%DB%B7%DB%B0%DB%B9%DB%B0%DB%B6_%DB%B1%DB%B2%DB%B0%DB%B3%DB%B4%DB%B7.jpg

عکس: محمد ولی تکاسی

مُتل ساحلی خزر(توسکاسرا)

این مجموعه دارای فضای سبز، استخر، رستوران و مهمان­پذیر (مُتل ساحلی خزر) با مجسّمه رستم و سهراب در جلوی درب ورودی، جهت اقامت و استراحت مسافران و گردشگران داخلی و خارجی و برای استفاده از مواهب طبیعی به ویژه دریا، استخر، پلاژ توسکاسرا، اسب سواری و پیاده ­روی می­ باشد. در حال حاضر با نام مجموعه "هتل ساحلی پارسیان" آماده پذیرایی از مسافران و گردشگران است.

منبع: کتاب در حال ویرایش

" رامسر در آینه گردشگری"

گُنجه گاو=مرال = نوعی گوزن جنگلیVUنیاز به حمایت(Cervus canadensis)

از گذشته های دور در جنگلهای انبوه کناره دریای خزر وجود داشت. ببرها خطرناکترین دشمنان آنها به شمار می آمدند. پلنگ، گرگ، خرس قهوه ای نیز از دشمنان این حیوان هستند.صدای منحصر به فرد جنس نر این حیوان در جنگل (بیشتر در فصل جفت گیری)و در نزد اهالی محلی غرب مازندران به "گُرانِه " معروف است. در برخی منابع به آن"گاو کوهی" نیز گفته می شود.

صدای مرال نر به "گاوبانگی" مشهور است که در فصل جفت گیری پاییز در پارک ملی سمنان و پارک های دیگر به گوش می رسد و از جاذبه های گردشگری به شمار می رود که هر ساله افراد زیادی را به سوی خود می کشاند.

شکارچیان با تقلید صدای نرها آن را شکار می کردند.این حیوان اغلب به رنگ قرمز تیره است و نر آن شاخدار است.

در برنامه حفظ توده های بومی در منطقه جنت رودبار(جنده رودبار) و اشکورات جزء گونه های در خطر انقراض قرار گرفته و نسبت به تکثیر و رهاسازی آن در مناطق زیستی خود کارها و مطالعات جامعی انجام شده است و تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.

مرال(ترکی)، گوزن قرمز، یکی از بزرگ‌ترین انواع گوزن است که بومی اروپا، آسیای صغیر، غرب آسیا و آسیای میانه و شمال آفریقا می‌باشد.

در بیشتر منابع قدیمی واپیتی (Cervus canadensis) گوزن بومی شرق آسیا و آمریکای شمالی هم یکی از انواع مرال محسوب می‌شود ولی مطالعات ژنتیکی اخیر آن را گونه‌ای مستقل معرفی کرده‌است. مرال بر اثر فعالیت‌های انسانی به کشورهای دیگری چون آرژانتین، استرالیا و نیوزیلند هم وارد شده و به جهت آسیبی که به حیات وحش بومی این مناطق وارد کرده در فهرست بدترین ۱۰۰ گونه مهاجم دنیا قرار دارد.

وزن جنس نر این حیوان به‌طور میانگین ۱۶۰ تا ۲۴۰ کیلوگرم، طول بدن ۱۷۰ تا ۲۳۰ سانتی‌متر است. در جنس ماده وزن بین ۱۲۰ تا ۱۷۰ کیلوگرم و طول بدن ۱۶۰ تا ۲۱۰ سانتی‌متر است. ارتفاع در ناحیه شانه ۱۰۵ تا ۱۲۰ سانتی متر و دم حدود ۱۲ تا ۱۹ سانتی‌متر است.

پرنده نگری در باغها و پارکهای داخل شهرها گامی نو در جهت آموزش حفظ محیط زیست

https://s24.picofile.com/file/8454451534/%D9%BE%D8%B1%D9%86%D8%AF%D9%87_%D9%86%DA%AF%D8%B1%DB%8C_%D8%AF%D8%B1_%D8%A8%D8%A7%D8%BA_%D9%BE%D8%B3%D8%AA%D9%87.JPG

تاریخچه پرنده نگری و ارزش اقصادی و زیست محیطی آن

اصطلاح پرنده نگری Bird watching برای اولین بار توسط ادموند سلوس (Edmund Selous) در کتابی با همین نام در سال 1901 به کار برده شده و سریعا در دنیا گسترش پیدا نموده است. اما پرنده نگری در دنیا قدمتی 200 ساله دارد. اولین توجه و علاقه مندی نسبت به تماشای پرندگان بخاطر زیبایی شان، (بیش از سودمندی آنها به خاطر گوشت و منبعی برای غذا) به اواخر قرن 18 میلادی توسط Gilbert White، Thomas Bewick، George Montagu و Johan Clare بر می گردد. در ابتدا این موضوع بیشتر جنبه بسیار تخصصی داشت و انجمن علمی (سلطنتی بریتانیا) اقدام به جمع آوری اطلاعات و نمونه برای موزه های انگلستان می نماید، لیکن به آرامی و در اوایل قرن 20 تغییراتی رخ داد و رویکرد حفاظتی و دیدگاه زیست محیطی بر این کار سایه افکند.

پارک های شهری به دلیل داشتن درختان و درختچه های انبوه، اغلب محل امنی برای لانه گزینی و تکثیر انواع پرندگان به شمار می آیند. آمد و رفت افراد و ریخته شدت مواد غذایی در این اماکن و رویش بذر گیاهان علفی یک و یا چندساله و وجود رطوبت بیشتر بواسطه آبیاری درختان و چمنزارها و تکثیر حشرات و انواع نرم تنان می تواند منبع مناسب تغذیه ای برای پرندگان به شمار آید. همچنین باغات میوه نیز علاوه بر ایجاد محلی مناسب جهت آشیانه سازی می توانند در تغذیه انواع پرنده ها نظیر توکای باغی از میوه مرکبات، سنجد و غیره مد نظر پرنده نگران قرار بگیرند.

این کار علاوه بر پایش پرندگان با زیستگاه ثابت نظیر انواع گنجشک می تواند در آمارگیری از پرندگان مهاجر فصلی نظیر الیکایی(لهجه گیلکی رامسری:جنجره=جنجرموسه) و تاج طلایی و غیره نیز کمک زیادی به افراد علاقمند کند.

در حال حاضر بیش از چند میلیون پرنده نگر ماهر و مبتدی در جهان در حال انجام این تفریح سالم و زیبا هستند که در ارتباط مستقیم با محیط زیست و رفتار صحیح شهروندی است. باید و نبایدهای این سرگرمی و چالش های آن و سیستم آموزش خردمندانه از طرف دیگر باعث شده تا این رشته به یکی از پر رونق ترین شاخه‌های اکوتوریسم تبدیل گردد. در این خصوص باغها و پارکهای شهری خصوصا آنهایی که قدمتی بیشتر دارند از اهمیت چشم گیری برخوردار می باشند.

دریافت مقاله:

https://www.iranianbirdingclub.com/details.asp?id=13182

ابزارک تصویر

نابودی باغشهر رامسر و خبرهای "مشتی آقا دروغ"

https://cdn.isna.ir/d/off-old/Mazandaran/Files/News/Image/139610/33283.jpg

به اعتقاد کارشناسان میراث فرهنگی، شهرسازی‌ نوین و ساخت و ساز‌های گسترده، شهرهایی را که از معماری باغ‌شهر برخوردار هستند بشدت در معرض آسیب قرار داده است. به عنوان نمونه الگوی معماری شهرهای بم، رامسر و میبد که به عنوان باغ شهر مطرح است، چند سالی است به‌دلیل ارزش افزوده زمین‌ و ساخت و سازهای انبوه در حال نابودی است.(منبع: http://bamiha.ir/1392/12/09/).

طراحی الگوی باغشهر هتل رامسر جهت زنده سازی هندسه باغ های ایرانی

تنها راه برون رفت رامسر از بیکاری و ایجاد اشتغال، توسعه همه جانبه صنعت گردشگری است.

رامسر، هاب گردشگری استان مازندران

طرح آمایش گردشگری رامسر

توریسم مذهبی (Religious Tourism)

https://s24.picofile.com/file/8453423150/jpeg_%DA%AF%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%B4_%D9%85%D8%B0%D8%A7%D9%87%D8%A8_%D8%AF%D8%B1_%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86_2010.jpg

در سال ۲۰۱۰ میلادی، آیین مسیحیت با گسترش در ۳۳٪ نوع بشر، بیشترین گسترش را روی کره خاکی دارد، و پس از آن اسلام با گسترش ۲۱٪، بی‌دینی با گسترش ۱۶٪ و آیین هندو با گسترش ۱۴٪ در حال افزایش هستند.

*توریسم مذهبی

توریسم مذهبی، عبارت است از بازدید گردشگران (با تعریف ویژه جهانگردی) از اماکن مقدس نظیر زیارتگاه­ها؛ مقبره امامزاده­ها و نظایر آنها .

*توریست مذهبی

گردشگرانی فرهنگی هستند كه برای زیارت اماكن، آثار، یادمان های مذهبی، انجام اعمال مذهبی و دینی، ترویج و آموزش و گذران اوقات فراغت به مكان­ها و مراكز مذهبی جهان سفر می­كنند(دكتر علی رحیم پور، 1375).

دریافت مقاله:

گردشگری مذهبی، فرصتی برای فرمانداران و ده یاران

لپاسر (Lappasar)

لپاسر- رامسر(نزدیک کوچه شهید تقوایی)

عکس : محمد ولی تکاسی شهریور1401

*لپاسر:

لَپّاسر=لََپّه سَر: یعنی محلی که آب زیاد سبب گل آلود شدن و انباشت گِل در یک منطقه شده است. لپاسر تا قبل از قرن بیستم به نام « لپاور » نامیده می شد که در جنوب شهر رامسر و خیابان استاد شهید « مطهری » قرار دارد و قسمت شمالی خیابان استاد شهید مطهری و درست روبروی « لپاسر » نارنج بن و « غریب محله » قرار دارد.

این محلّه در جنوب رامسر واقع است و در دامنه شمالی و زیبای کوه کَلِک قرار دارد. دارای باغات مرکبات و کیوی است و منطقه ­ای که قبلا به نام "مَحضر باغ" معروف بود در آن وجود دارد. بقعه آقا سیدحسن و آقا سیدحسین در نزدیکی مسجد لپاسر واقع است که در حال مرمّت و بازسازی کامل است.

https://www.wikisadat.ir/uploads/image_1621409848.jpg

طایفه های قربانی، لپایی، لپاسر رضایی و کوزه¬گر از اهالی این محلّه­ اند.

*در شهرستان رامسر، منطقه ای ییلاقی نیز در مسیر جواهرده به کوه سماموس به نام لپاسر در نزدیک چشمه آب سیاه(درمان سنگ کلیه) وکوهی به نام یال بَکِت نیز وجود داردکه در هر سال پذیرای مسافران و افراد محلی می باشد.

منبع: کتاب در حال ویرایش" رامسر در آینه گردشگری" اثر نگارنده.

برنامه رادیو رامسر(شماره 54)- محرم در رامسر

https://s25.picofile.com/file/8451969718/%D8%B1%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D9%88_%D8%B1%D8%A7%D9%85%D8%B3%D8%B1_%D8%A8%D8%B4%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%87_54_%D9%85%D8%AD%D8%B1%D9%85_%D8%AF%D8%B1_%D8%B1%D8%A7%D9%85%D8%B3%D8%B1.jpg

سلام محرم

https://www.mefda.ir/d/2021/08/10/4/689393.jpg

"اللٌهمَ ارزُقنا شَفاعَته الحُسین یُوم الوُرود"

سلام محرٌم

محمد ولی تکاسی/ رامسر

 

هَندَه بمَه محرٌم می دلِ غُصٌه بگیتِه می چُم ِ آب رِوانَه، تِرَرِِه یا ایمام حسین

1) باز ماه محرم آمد و غصه دلم را فراگرفته اشکهایم برای تو روان شده اند یا امام حسین

اگر یِزیدِشان هَلِه هَندِه نَفَس کَشِنِن خدایا بَرِسان فِریاد رَسی یا ایمام حسین

2) اگر یزیدیان باز هم نفس می کشند (زنده اند) خدایا فریادرسی برسان یا امام حسین

محرٌم شُب مِرَرِه مثل روز روشِنِ اگر گوشِه چشمی مِرِه نیا بُکنی یا ایمام حسین

3) شب محرم برای من مثل روز روشن است اگر شما گوشه چشمی به من نگاه کنی یا امام حسین

هر سال محرٌم که بونو یاد تو آرزو کانِم که بِیَم در کنار تو یا ایمام حسین

4) محرم هرسال که از تو یاد می شود آرزو می کنم در کنار تو بیایم یا امام حسین

دوبارِه آتِشی بونِم گُر گیرَنِم وقتی اَلَن وینِم وضعِ کربِلایَه یا ایمام حسین

5)دوباره عصبانی و بر افروخته می شوم وقتی که وضع فعلی کربلا را می بینم یا امام حسین

فقیر و غنی همه تِرَرِه سینه زَنِن تی بی کَسی یَرِه، تی مظلومیتَرِه یا ایمام حسین

6) پولدار و ثروتمند همه بخاطر تو به سر و سینه می زنند برای تنهایی و مظلومیت تو یا امام حسین

زمین کربلا یِه تیکِه از خاک بهشتِه چون هَلِه کمی از بوی تو دَرِه یا ایمام حسین

7) زمین کربلا تکه ای از خاک بهشت است چون هنوز هم کمی از بوی تو دارد یا امام حسین

هرسالی که هَنِه، تی داغ تازه تر بونو ولی کی یه که بهتر بیشناسَه تِرِه یا ایمام حسین؟

8) در هر سالی که می آید داغ تو تازه تر می شود ولی چه کسی تو را بهتر خواهد شناخت یا امام حسین؟.

 

دوشان زدن

 

دوشان زدن(دوشان زَئن)

در بین گالش ها رسم است که اغلب با پایان فصل گرما و قبل از انجام کوچ گوسفندان به مناطق قشلاق(جلگه گیلان) ماست ها را که مدتی مانده و حسابی ترش شده و آماده مَشک زدن هستند در کوزه های بزرگ ساخته هنرمندان کوزه گر که به نام محلی "دوشان گُله" می نامند  و با "کَلا" فرق می کند دو نفری آنقدر تکان می دهند تا گلبول های چربی به دلیل دانسیته کمتر از ماست جدا شده روی سطح جمع شوند و کره را تشکیل دهند. این کار در اقوام غیر گیلک بیشتر در داخل پوست بز یا گوسفند توسط زنان دامداران انجام می شود. بعد از ساعت ها مشک زدن و کره گیری، باقیمانده آن را که دوغ ترش است می توان جوشاند و از آن قره قروت با نام محلی "سِرج" گرفت که ترش مزه بوده و برای سلامتی انسان بسیار مفید است.

خواندن ترانه هنگام دوشان زدن

توسط یک زوج دانمارکی در چالوس

نمایش فیلم دوشان زدن(تهیه کره از ماست ترش)

http://poorsadri.persiangig.com/document/ax-kooh/kalaho-karbakan02%200.jpg

http://arq.ir/wp-content/uploads/2014/06/3588.jpg استاد کوزه گر

خواندن ترانه هنگام دوشان زدن:

دو دو  دوشان دو                            یِه کَلِه ماس  یِه کَلِه دو

گاوان بوشان سر کوه                              ویشتره روغان کمتره دو

         اوشان گردنه گولمه دوبو                   گول برأ اونه مئن دوبو،

                  الباقی اونه تئن دوبو                        ایمسال دوغ گرانه، چارکی یک قرانه
                        دو دو ماس ماسه، کلاچه گاوئ بزاسته          چی چی مایی مانده،              

    با خوشحالی و با خنده                            عزیز بشو بدوشه،

برفه بشو فدوشه                              عزیز برفکه کوشه

خأ ببره بفورشه     ایمسال دوغ گرانه، چارکی یک قرانه...
🎵 مصطفی رحیم پور سیاهکلی

ترانه خوانی هنگام دوشان زدن